Ένα από τα παραδοσιακά καφενεία της Κωνωπίνας διατηρεί και σήμερα την ταυτότητά του. Ήταν αυτό που διατηρούσε το Γνήσιο Ξηρομερίτικο Πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων

Το καφενείο του Σωκράτη Μπεκιράκη

Τα μικρά παραδοσιακά καφενεία στην παλιότερη Ελλάδα, αλλά και σήμερα, ακόμα αποτελούν το καθρέπτη της κοινωνίας μας. Εκεί θα συναντήσεις τους συνταξιούχους, μεγάλους σε ηλικία ,να απολαμβάνουν τον καφέ τους ή να παίζουν χαρτιά τη δηλωτή ή κολτσίνα, όπως τη λέγαμε. Εκεί μάθαινες όλα τα νέα των χωριών μας. Εκεί θα συναντούσες τον παπά, το χωροφύλακα, τον πρόεδρο. Εκεί θα γινόταν όλες οι πολιτικές συζητήσεις, εκεί ανεβοκατέβαιναν κυβερνήσεις. Ήταν ο τόπος ξεκούρασης των ανδρών, κυρίως αγροτών και εργατών. Εκτός του καφέ προσέφερε και αναψυκτικά, ούζα, μπύρες κ.α. 

Σήμερα παρουσιάζουμε ένα από τα παραδοσιακά καφενεία της περιοχής του Ξηρομέρου, το οποίο ξεκίνησε τη λειτουργία του στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στην Κωνωπίνα από τον Σωκράτη Μπεκιράκη, κουβαλώντας βαριά ιστορία στην παράδοση της Κωνωπίνας και πιο συγκεκριμένα στα γνήσια Ξηρομερίτικα παραδοσιακά πανηγύρια. Στο καφενείο αυτό πέρασαν γενιές και γενιές θαμώνων Κωνωπινιωτών. Άλλωστε χρησιμοποιούνταν και ως τηλεγραφείο-τηλεφωνείο για αρκετά χρόνια,  για κάποιον που ήθελε να μιλήσει με κάποιον στην Κωνωπίνα 

Των Αγίων Αποστόλων γίνεται κάθε χρόνο το πανηγύρι της Κωνωπίνας μέχρι πριν λίγα χρόνια γέμιζε το χωριό από κόσμο και από τα διπλανά χωριά. Οι Κατουνιώτες πήγαιναν στη Θεία Λειτουργία, που γινόταν το πρωί στο ομώνυμο εκκλησάκι έξω από την Κωνωπίνα ,από τον παλιό χωματόδρομο με τα πόδια.

Το βράδυ υπήρχε η γνωστή βόλτα, που ξεκινούσε από αρχές του χωριού έως το τέλος 

Ο μπάρμπα Σωκράτης πάντα προσπαθούσε να πιάσει τον παλμό της εποχής και έφερνε καλά πανηγύρια (κλαρίνα), όπου όλος ο κόσμος περνούσε ωραία χόρευε και γλένταγε μέχρι το πρωί.

  Πολλά ονόματα της εποχής εκείνης πέρασαν από το καφενείο όπως: Τουρκοβασίλης, Κωνσταντίνου, Αριστόπουλος, Κοκώνης, Σαγάνης κ.α. Ενώ από φωνές: Τασία Βέρα, Έφη Γεωργακοπούλου, Μαρία Σαλτού, Αλεξοπούλου, Τάκης Καρναβάς, Γιάννης Κωνσταντίνου, Χρήστος Γερούκης, Καλαμπαλικαίοι. Από κιθάρα –Λαούτο πέρασε Ζώτος και Μακρυγιώργος. Για 29 χρόνια 3ήμερα γλέντια μέχρι πρωίας. Διακόπηκαν μόνο για μια χρονιά, τον Ιούνιο του 1989, τότε που έφυγε από την ζωή ο μπάρμπα Σωκράτης Μπεκιράκης. 
Από το 1989 τη σκυτάλη παρέλαβε ο γιος του Σωκράτη, ο Νίκος, ο οποίος αν και ζούσε για αρκετό διάστημα εκτός Κωνωπίνας, το τριήμερο 28-29-30 Ιουνίου ξαναζωντάνευε το Ξηρομερίτικο πανηγύρι πάντα με παραδοσιακή μουσική της περιοχής μας, αλλά και άλλα μουσικά ακούσματα και αντιστέκονταν στα σύγχρονα μουσικά ρεύματα (μπουζούκια) κρατώντας ζωντανές τις ρίζες και τις μνήμες του πατέρα του. 
Όταν σταμάτησε ο Νίκος να φέρνει όργανα εδώ και μερικά χρόνια. Τελείωσε και το παραδοσιακό Πανηγύρι στην Κωνωπίνα. 

Οι φωτογραφίες που παραθέτουμε σήμερα είναι από το πλούσιο αρχείο του ακούραστου συλλέκτη Νικολάου Ράππου, που διατηρεί και λαογραφική συλλογή στην Κωνωπίνα. 

Το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων στο Κοιμητήριο 

Το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων που πανηγύριζε η Κωνωπίνα  

Το παραδοσιακό Καφενείου του Νίκου Μπεκιράκη σήμερα

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ. ΚΟΥΤΙΒΗΣ