Γιατρός της αρχαιότητας, καταγόμενος από την αρχαία Μεδεών (δίπλα στην σημερινή Κατούνα), μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Ακαρνανίας.
Μαθητής των απογόνων του Ιπποκράτη, οι οποίοι είχαν δράσει στη μακεδονική πρωτεύουσα Πέλλα. Είχε τόσο διακριθεί στην ιατρική τέχνη, ώστε ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος τον προσκάλεσε, προκειμένου να γίνει ένας από τους προσωπικούς γιατρούς του μικρού του γιου Αλέξανδρου.
Είχε μάλιστα νοσηλεύσει τον νεαρό διάδοχο και γνώριζε τη φύση του.
Όταν ξεκίνησε η εκστρατεία στην Ασία, ο Φίλιππος ο Ακαρνάν, που ήταν ήδη ηλικιωμένος, στρατολογήθηκε να ακολουθήσει ως στρατιωτικός γιατρός, μαζί με άλλους συναδέλφους του. Βασικό του καθήκον ήταν να παρέχει τις γνώσεις του και τις υπηρεσίες του προς τον μεγάλο στρατηλάτη. Προφανώς το κατάφερε, αφού γνωρίζουμε από την ιστορία, πως ο Αλέξανδρος είχε τραυματιστεί σοβαρά πολλές φορές, αλλά πάντοτε ανάρρωνε ταχύτατα και συνέχιζε να ηγείται της μεγάλης εκστρατείας.
Πολύ γνωστή είναι η ιστορία, όταν ο Μέγας Αλέξανδρος στη Μικρά Ασία ύστερα από μπάνιο στα παγωμένα νερά του ποταμού Κύδνου, κινδύνευσε να πεθάνει, ο Φίλιππος ετοίμασε αμέσως το σωτήριο φάρμακο. Εκτός από γιατρός λοιπόν, ήταν και φαρμακοποιός, όπως όλοι οι γιατροί της εποχής.
Ο στρατηγός Παρμενίων, καχύποπτος για τη δράση του φαρμάκου, με γράμμα πληροφόρησε τότε τον Αλέξανδρο ότι ο γιατρός του, ήταν σίγουρα πληρωμένος από τον Πέρση βασιλιά Δαρείο και είχε σκοπό να τον δηλητηριάσει. Τον συμβούλευσε λοιπόν μέσα από την επιστολή του, να μην πάρει τα φάρμακά που είχε ετοιμάσει ο Ακαρνάνας γιατρός. Ο Μέγας Αλέξανδρος διάβασε την επιστολή του στρατηγού του και αμέσως, για να δείξει εμπιστοσύνη στο γιατρό του, το έδωσε στο Φίλιππο, ενώ ταυτόχρονα με το άλλο χέρι έπινε το φάρμακο (!)…Τόσο πολύ τον εμπιστευόταν!!
Το φάρμακο ενήργησε, ο πυρετός υποχώρησε κι ο Αλέξανδρος ήταν έτοιμος να ηγηθεί των ανδρών του.
Για το τέλος και τον θάνατο του Φιλίππου, δεν υπάρχει κάποια άλλη μαρτυρία, παρά μόνον ότι ο Αλέξανδρος τίμησε αυτόν και την οικογένειά του με πλούσια δώρα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ.ΚΟΥΤΙΒΗΣ
Βιβλιογραφία
Αρριανός. Αλεξάνδρου Ανάβασις, Αθήνα, Εξάντας, 1992, ΙΙ. 4.8-11.
Γ. Α. Φερεντίνος. Ιστορία της Ακαρνανίας. Αθήνα, 1989, τ. και Λίβιος 11,13. Κων. Στεργιόπουλου, ό.π. βλ. και Ε. Λιβεράτος. Ιστορία της Κεφαλληνίας. Πειραιάς, 1988.
Γ. Μπαρμπαρουση Β. Κουτιβή «Πόλεις και Χωριά του Δήμου Ακτίου-Βόνιτσας» 2012
