Η Πρέβεζα τιμά την επέτειο της ναυμαχίας που καθόρισε τον σύγχρονο κόσμο-Η Αιτωλοακαρνανία κοιμάται …κι ονειρεύεται ανάπτυξη!
Το πρόγραμμα των αφιερωμένων στη ναυμαχία του Ακτίου επετειακών εκδηλώσεων περιλαμβάνει μουσικές και αθλητικές εκδηλώσεις, ομιλίες και ξεναγήσεις στους αρχαιολογικούς χώρους. Οι εκδηλώσεις ξεκινούν αύριο, 2 Σεπτεμβρίου, στην επέτειο δηλαδή της ιστορικής ναυμαχίας που καθόρισε τον σύγχρονο κόσμο και θα διαρκέσουν πέντε ημέρες. Για την καλύτερη οργάνωσή τους, μάλιστα, προηγήθηκε ευρεία σύσκεψη στο δημαρχείο, όπου συμμετείχαν δεκάδες εκπρόσωποι φορέων.
Πρόκειται για το κορυφαίο ίσως πολιτιστικό γεγονός στην ευρύτερη περιοχή και στόχος των αρμοδίων είναι η ανάδειξη των μνημείων, η προσέλκυση τουριστών, η προβολή του τόπου, η ανάπτυξη. Και αν κρίνουμε απ’ την ανταπόκριση και τη συμμετοχή των πολιτών τα προηγούμενα χρόνια, …ο στόχος εν πολλοίς επετεύχθη.
Όλα αυτά, βέβαια, δεν αφορούν την Ενδυμίωνος ύπνο καθεύδουσα Αιτωλοακαρνανία, αλλά τη γειτονική Πρέβεζα, που, εκτός απ’ το αεροδρόμιο, έχει οικειοποιηθεί και την ιστορία του Ακτίου.
Και πολύ καλά έκανε, αφού στην Αιτωλοακαρνανία το μόνο που ξέρουμε είναι να …κλαίμε την κακή μας μοίρα και να ανακυκλώνουμε τη φτώχεια και τη μιζέρια μας!
Θαύματα, όμως, θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχουμε κάνει, εκατομμύρια θα έπρεπε να είναι οι τουρίστες, όχι μόνο στις 2 Σεπτεμβρίου κάθε έτους και τις ημέρες πριν και μετά, αλλά σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αν ξέραμε πώς να πουλήσουμε τον έρωτα της Κλεοπάτρας και του Μ. Αντωνίου, στην Αιτ/νία τουλάχιστον δεν θα μιλάγαμε σήμερα για κρίση.
Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Και θα επιμένουμε με κάθε ευκαιρία:
Ναυμαχία Ναυπάκτου, Έξοδος Μεσολογγίου και Ναυμαχία Ακτίου είναι το ιστορικό τρίπτυχο οικουμενικής προβολής του νομού μας. Και μαζί το Κοινό των Αιτωλών, όπως βεβαίως και το μυθολογικό πλαίσιο. Έχουμε τον υπερήρωα Ηρακλή και τον έχουμε χαρίσει στο Χόλυγουντ και στους Αμερικανικούς κολοσσούς να θησαυρίζουν. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας συνεπώς. Δεν έχουμε αντιληφθεί ποια είναι η πραγματική μας δύναμη, δεν έχουμε καταλάβει ποιες πρέπει να είναι οι ουσιαστικές μας διεκδικήσεις… γιατί κάποιοι ψευτοπροοδευτικοί δεν μας αφήνουν να το καταλάβουμε. Αυτοί βεβαίως τα έχουν λυμένα τα προβλήματά τους. Και έχουν την άνεση να σχολιάζουν εκ του ασφαλούς και να ειρωνεύονται ακόμη. Τους βολεύει άλλωστε να είμαστε ως λαός επαίτες, για να το παίζουν οι ίδιοι καθοδηγητές… και να πλουτίζουν ταυτόχρονα στην πλάτη μας.
Όμως ναι. Το πιστεύουμε απόλυτα: Η Κλεοπάτρα και ο Ηρακλής θα λύσουν τα προβλήματά μας, αυτοί θα μας βγάλουν απ’ τα αδιέξοδα.
Ποιο άλλο κράτος θα είχε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός όπως η ναυμαχία στο Άκτιο και δεν θα φρόντισε στο «κανάλι της Κλεοπάτρας» να υπάρχουν καράβια εποχής, δίπλα μουσείο για τη ναυμαχία, πιο πέρα σχετικές τουριστικές εγκαταστάσεις, με κορύφωση την αναπαράσταση ασφαλώς κάθε 2 Σεπτεμβρίου;
Τρέχοντας θα συμμετείχαν χρηματοδοτικά οι Ιταλοί πρώτα και κύρια…
Έπειτα τη μυθολογία μας που εμείς τόσο έχουμε απαξιώσει, βρέθηκαν άλλοι, προφανώς πιο έξυπνοι από εμάς, να την πουλήσουν θησαυρίζοντας. Ποιος δεν θα πλήρωνε εισιτήριο όμως για να μπει στη Μυθούπολη;
Στον πρόλογο του βιβλίου «Αιτωλία και Ακαρνανία: Εν αρχή ην ο Μύθος», που αποτελεί και την πρώτη προσπάθεια συνολικής καταγραφής και παρουσίας της Αιτωλοακαρνανικής μυθολογίας, διαβάζουμε:
«… Η μυθολογική αυτογνωσία δημιουργεί την αίσθηση μιας νέας Αιτωλοακαρνανικής αυτοπεποίθησης και αυτό είναι ο ασφαλέστερος οδηγός για δράσεις, που δεν θα ήταν υπερβολή αν εκτείνονταν μέχρι την κατασκευή μιας… Μυθούπολης.
Στους εργοταξιακούς χώρους της Γέφυρας, στον Αχελώο ή όπου αλλού, δεν έχει καμιά σημασία. Η πρώτη και η μοναδική Μυθούπολις όμως θα αποτελέσει το μεγαλύτερο επίτευγμα της σύγχρονης Αιτωλοακαρνανίας. Ένα «μυθικό χωριό» όπου θα αναπαριστώνται οι μύθοι, απ’ την Θεογονία του Ησιόδου μέχρι τα Ομηρικά Έπη και απ’ τις μεταμορφώσεις μέχρι τις περιπέτειες των ηρώων των Τραγικών. Η σύγχρονη τεχνολογία σαφώς και μπορεί να υποστηρίξει ένα τέτοιο εγχείρημα, το οποίο και θα καταστήσει την Αιτωλοακαρνανία σημείο παγκόσμιας αναφοράς, …με ότι αυτό συνεπάγεται. Φανταστείτε ένα χώρο όπου θα ζωντανεύουν οι ήρωες του Τρωικού Πολέμου, όπου ο Ηρακλής θα επαναλαμβάνει τους άθλους του, όπου ο επισκέπτης θα παρακολουθεί το κυνήγι του Κάπρου στην Καλυδώνα, θα ξεναγείται στο παλάτι του Οινέα, θα συναντά τους μυθικούς Κουρήτες… Αυτό είναι το όραμά μας.
Η υλοποίησή του θα είναι άθλος ισάξιας εκείνων του Ηρακλέους, όμως αν η πατρίδα μας πιστεύσει στη δύναμη του μύθου, θα καταφέρει πολλά…».
Nitimus in ventitus, έλεγαν οι Λατίνοι, που σημαίνει ότι πρέπει επιτέλους να γίνουμε αυτοί που είμαστε: Απόγονοι του Ηρακλέους!
Ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος δήλωνε Ηρακλείδης… Τα παιδιά του Ηρακλή και της Αιτωλής πριγκίπισσας Δηιάνειρας δημιούργησαν τα μεγάλα βασίλεια του αρχαίου κόσμου. Εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον κόσμο βλέπουν καρτούνς με τον Ηρακλή, παίζουν με αυτοκόλλητα και κουκλάκια. Τα πνευματικά δικαιώματα να εισπράτταμε… δεν θέλαμε τίποτε άλλο! Και δεν θα ρωτήσουμε τώρα «πού είναι το άγαλμα του Ηρακλή;» γιατί θα πικραθούμε.
Το σημείο στον Εύηνο, όπου έγινε το «σκηνικό» με τον Κένταυρο Νέσο, αντί για πόλος έλξης τουριστών, είναι σήμερα… ένας βούρκος μ’ ένα βουνό από αμμοχάλικο. Όσο για το κανάλι της Κλεοπάτρας… ούτε για ψάρεμα δεν πάνε οι χωρικοί των γύρω περιοχών πια!
Αυτά να δούμε λοιπόν. Αυτά και άλλα πολλά, όπως ο Ακαρνάνας μάντης Κάρνος, που έδωσε το όνομά του και στο νομό και στο καρναβάλι, όμως παραμένει άγνωστος. Γιατί; Δεν αδικούμε τον εαυτό μας; Και τι θα μας σώσει, αν όχι αυτός; Και τι εν τέλει είναι πιο σημαντικό, οι πλατείες στη μέση του πουθενά και τα προγράμματα που κανέναν δεν αφορούν ή να επενδύσουμε στα θέματα αυτά;
Και πόσο περήφανοι μπορούμε να νοιώθουμε όλοι μας και κυρίως εκείνοι που ανέλαβαν να διαχειριστούν τις τύχες του τόπου, που εκδηλώσεις για τη ναυμαχία δεν γίνονται στο δικό μας νομό, αλλά σε γειτονικό;
Φώτης Μπερίκος
