Η κουρά είναι δύσκολη και επίπονη, η σκιά από τα δέντρα παρέχει μία ελάχιστη δροσιά στους ανθρώπους και τα ζώα, καθώς ο καιρός είναι ζεστός και υγρός. Η κουρά συνοδεύεται πάντα στο τέλος από ένα καλό φαγητό και ποτό, μία ανταμοιβή για όλους όσοι έχουν συμμετάσχει.
Πώς λοιπόν αρχίζει η κουρά;
Ο κτηνοτρόφος διαχωρίζει το κοπάδι σε μικρά μπουλούκια που αποτελούνται από 20 με 40 πρόβατα, φέρνοντας το κάθε μπουλούκι στο πρόχειρο μαντρί που έχει στηθεί για αυτόν τον λόγο. Όλοι αρχίζουν να δουλεύουν σε συνεργασία, κάποιοι φέρνουν τα πρόβατα άλλοι κουρεύουν και βέβαια υπάρχει και το ψήσιμο που θα πρέπει να γίνει. Στην κουρά συμμετέχουν φίλοι και γνωστοί που γνωρίζουν. Βλέποντας τους κανείς μπορεί να καταλάβει με πόση τέχνη δουλεύουν το ψαλίδι ή την ηλεκτρική μηχανή κουρέματος, αφού μία προβατίνα σε 4 με 5 λεπτά έχει απαλλαγεί από το παλαιό της μαλλί, το μαλλί που έχει παίξει από την αρχαιότητα σπουδαίο ρόλο στην υφαντική.
Δείτε πολλές φωτογραφίες: .......
Στο τέλος δεν μένει τίποτε άλλο από το τραπέζι με τα φαγητά, αφού από τα παλαιά χρόνια η κουρά ήταν, και είναι ακόμα, άρρηκτα συνδεδεμένη με γιορτή που για τους κτηνοτρόφους και τον τρόπο ζωής τους επαναλαμβάνεται κάθε Ιούνιο.
Το μαλλί από το πρόβατο είναι από την αρχαιότητα ένα
πολύτιμο υλικό, με αυτό γίνονται τα μάλλινα ρούχα και σκεπάσματα που
προφύλασσαν από τις δυσμενής καιρικές
συνθήκες.
Ο τρόπος κατεργασίας του μαλλιού απαιτούσε μία σειρά από διαδικασίες. Πρώτα οι γυναίκες έπαιρναν το πλυμένο μαλλί και ξεκινούσαν την κατεργασία για την κατασκευή ενός χονδρού νήματος, η κατεργασία αυτή απαιτούσε τη χρήση ενός ημικυλινδρικού εργαλείου που το ονόμαζαν επίνητρο. Όταν ήταν έτοιμο το χοντρό αυτό νήμα, με τη βοήθεια της ρόκας (ηλακάτης) άρχιζε το γνέσιμο, που είχε σαν σκοπό να κάνει το νήμα πιο λεπτό ώστε να μπορέσει να αρχίσει η ύφανση. Η ύφανση γινότανε με τον αργαλειό, που η μάλλινες κλωστές γίνονται κουβέρτες και στρωσίδια.
Ο τρόπος κατεργασίας του μαλλιού απαιτούσε μία σειρά από διαδικασίες. Πρώτα οι γυναίκες έπαιρναν το πλυμένο μαλλί και ξεκινούσαν την κατεργασία για την κατασκευή ενός χονδρού νήματος, η κατεργασία αυτή απαιτούσε τη χρήση ενός ημικυλινδρικού εργαλείου που το ονόμαζαν επίνητρο. Όταν ήταν έτοιμο το χοντρό αυτό νήμα, με τη βοήθεια της ρόκας (ηλακάτης) άρχιζε το γνέσιμο, που είχε σαν σκοπό να κάνει το νήμα πιο λεπτό ώστε να μπορέσει να αρχίσει η ύφανση. Η ύφανση γινότανε με τον αργαλειό, που η μάλλινες κλωστές γίνονται κουβέρτες και στρωσίδια.
Στην αρχαία Ρώμη ψαλίδια για την κουρά προβάτων έχουν αποτυπωθεί σε έργα τέχνης και σκεύη, έχουν επίσης
βρεθεί σε ανασκαφές δίνοντας μας μία εικόνα. Στη Γερμανία βρέθηκαν μέσα σε
τάφους ψαλίδια, κάτι που μας δείχνει πόσο σημαντική θέσει κατείχε στη ζωή, αφού δινόταν στον νεκρό να τον συνοδεύει
στην μετέπειτα ζωή.