Μιας και η καταγωγή μου είναι από το ΞΗΡΟΜΕΡΟ αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στον μεγαλύτερο τραγουδιστή που η καταγωγή του ήταν από το Ξηρόμερο τον ΤΑΚΗ ΚΑΡΝΑΒΑ ... εμείς εκεί στο Ξηρόμερο λοιπόν είχαμε την τύχη ( δώρο θεού ) να έχουμε το μεγαλύτερο δημοτικό τραγουδιστή όλων των εποχών και για να είσαι ο μεγαλύτερος δεν φτάνει μόνο να τραγουδάς καλά φτάνει να έχεις και άλλα ιδιαίτερα προσόντα που μόνο ο μπάρμπα Τάκης Καρνάβας τα είχε ... έχουν ακουστεί πολλά για αυτό τον άνθρωπο τάχα μου οτι πέθανε στην Ψάθα τι τα έκανε τα λεφτά και άλλα πολλά ο Μπάρμπα Τάκης
Λοιπόν ήταν ένας άνθρωπος που δεν τον ενδιέφεραν ποτέ τα λεφτά που θα πάρει από κάποια εκδήλωση που θα τραγουδούσε είτε γάμος ήταν αυτός είτε πανηγύρι κλπ .πόσες φορές τον θυμάμαι να φεύγει και να χαρίζει το μερτικό του στον μαγαζάτορα χωρίς να πάρει μία δραχμή τον θυμάμαι
Λοιπόν όταν ερχόταν στο πανηγύρι στο χωριό μου που ερχόταν κάθε χρόνο να κάθεται στο καφενείο του χωριού με άλλους ανθρώπους και αφού είχανε πιει τα ουζάκια τους να ξεκινάνε το τραγούδι με το στόμα ( έτσι συνηθίζεται να λέμε όταν τραγουδάμε χωρίς μικρόφωνα ) μέχρι να πάει η ώρα σένα να ανέβει στο πατάρι, και όλοι αυτοί να τον ακολουθούν και να γίνεται ένα πανδαιμόνιο μέχρι το πρωί ...
Ο μπάρμπα Τάκης όταν τραγούδαγε δεν ερμήνευε ένα τραγούδι έτσι απλά,, αναλάμβανε θεατρικό ρόλο αφού μέσα από ένα τραγούδι του μπορούσε να σε κάνει να γελάσεις και ταυτόχρονα σε κλάσματα δευτερολέπτου με το επόμενο τραγούδι του μπορούσε να σε κάνει να κλάψεις σαν μικρό παιδί .
Ακόμη αντηχεί στα αυτιά μας ο ήχος της φωνής του να τραγουδάει γλυκά ...Σε Ξένο Χώμα περπατάς. βαθιά σπηλιά μες τα βουνά .από το Μηδέν Ξεκίνησα να φτιάξω τη ζωή μου.
Σαράντα μέρες περπατώ .πανώρια. στρουμπουλό μες στα αλώνια σου και άλλα πολλά ... εκείνα τα χρόνια λοιπόν όταν σε κάποιο χωριό γινόταν πανηγύρι το πρωί πού ψήνουμε τα αρνιά
Όπως ήταν το έθιμο ερχόταν τα Ρομα και παίζανε από σπίτι σε σπίτι για να βγάλουν και αυτοί το χαρτζιλίκι τους και να τους φιλεψη κάποιος ένα κομμάτι ψωμί η ένα κομμάτι κρέας να πάνε στην οικογένειά τους θυμάμαι λοιπόν εκείνο το πρωί ξημερώματα 7 ήτανε ώρα 8 δεν θυμάμαι καλά τον Μπάρμπα Τάκη να τους φωνάζει με την ιδιαίτερη φωνή του ΓΙΑ ΕΛΆΤΕ ΕΔΩ ΕΣΕΙΣ ΩΡΕ, ΓΙΑ ΠΕΞΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΑΠΑΔΙΆ ΓΙΑ ΠΕΞΤΕ ΜΟΥ ΤΑ ΚΛΆΜΑΤΑ.
Πάρτε και αυτά εδώ να πάρετε ψωμί ,και όσα λεφτά είχε βγάλει από το πανηγύρι τους τα έδινε..
Πού θα πάτε τώρα ωρε τους ρώτησε θα πάμε να παίξουμε στα σπίτια του απαντούσαν..... οι πιο παλιοί θυμούνται την παράδοση με τα Ρόμα που ερχόταν και έπαιζαν ένα τούμπανο μία κιθάρα και ένα κλαρίνο από σπίτι σε σπίτι... να ρθω και εγώ μαζί σας ωρέ με θέλετε τους έλεγε χαριτολογώντας ο μπάρμπα Τάκης και χωρίς να περιμένει να ακούσει την απάντησή τους ξεκίναγε εκεί μαζί τους. Πέρναγε από όλα τα σπίτια του χωριού και συνέχισε να τραγουδάει μέχρι αργά το μεσημέρι
Έτσι απλά με το στόμα χωρίς ηχητικά εφέ χωρίς μικρόφωνα και αυτός ο άνθρωπος που όλη τη νύχτα ήταν θεός, το πρωί γινόταν ένας απλός άνθρωπος και γινόταν ισάξιος και με τον τελευταίο άνθρωπο της γης αυτός.
Λοιπόν ήταν ο μπάρμπα Τάκης Καρνάβας απλός και ταπεινός....
Δυστυχώς όμως ούτε το κράτος τον θυμήθηκε ποτέ αλλά ούτε και η τοπική κοινωνία.....
ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΟΝΟΜΆΖΑΜΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΑΜΕ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΟΔΟΣ ΤΆΚΗ ΚΑΡΝΑΒΑ .
Έτσι μία σκέψη έκανα, οι τοπικοί άρχοντες ας αποφασίσουν, σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας
Με εκτίμηση
Θανάσης Αναγνωστέλος
