Η Λευκάδα, το πανέμορφο όμορο στον τόπο μας νησί με τα καταγάλανα νερά, τους φιλόξενους κατοίκους και τα αξέχαστα ηλιοβασιλέματα. Οι σχέσεις Ακαρνανίας και Λευκάδας ήταν στενότατες από αρχαιοτάτων χρόνων έως τις μέρες μας λόγω της γειτνίασης. Γνωρίζατε όμως ότι κάποτε ήταν χερσόνησος της Ακαρνανίας και όχι νησί; Πότε και πώς έγινε αυτή μεταβολή;
Τον 7ο π.Χ αιώνα η πανίσχυρη πόλη της Κορίνθου αποτελούσε αφετηρία των ναυτικών δρομολογίων προς το Αιγαίο, το Ιόνιο και την Ιταλία. Ο υδάτινος δρόμος του Κορινθιακού κόλπου οδήγησε τους Κορίνθιους στις ακτές της Ακαρνανίας, της Λευκάδας και του Αμβρακικού, όπου έστησαν τα αγκυροβόλια τους και εν τέλει δημιούργησαν αποικίες.
Η μεταξύ Λευκάδας και Ακαρνανίας λιμνοθάλασσα ήταν μεγαλύτερη και είχε βάθος άνω των δύο μέτρων ενώ οι δύο περιοχές συνδέονταν με μια στενή λωρίδα ξηράς. Για την εξυπηρέτηση των ναυτεμπορικών τους συμφερόντων οι Κορίνθιοι άποικοι προχώρησαν στη δημιουργία ενός "διορυκτού" δηλ. ενός αβαθούς αύλακος που επέτρεπε την διέλευση των τότε πολεμικών ή εμπορικών πλοίων. Τα επακόλουθα του σπουδαίου αυτού έργου:
Η Λευκάδα έκτοτε έγινε νησί.
Η Λευκάδα και η Ακαρνανία χωρίστηκαν τόσο γεωγραφικά όσο και ιστορικά. Το σημείο αυτό αποτελεί ορόσημο καθώς διασπάται ο μέχρι πρότινος ενιαίος ακαρνανικός χώρος (Ακαρνανίας-Λευκάδας). Τα δύο τμήματα ακολουθούν χωριστή ιστορική πορεία μέχρι την παρακμή της Κορίνθου και την πολιτική τους επανένωση υπό την αιγίδα του Κοινού των Ακαρνάνων.
Ο Διορυκτός (η διώρυγα δηλαδή) ευνόησε μακροπρόθεσμα την Ακαρνανία. Η ακαρνανική λιμνοθάλασσα των αλιέων και των βαρκάρηδων έγινε λεωφόρος ποντοπόρων πλοίων, οι όρμοι του Δρεπάνου και του Άη Νικόλα έγιναν λιμένες - σταθμοί και η περιοχή Λευκάδας-Ακαρνανίας συνδέθηκε με την μεγαλούπολη της Κορίνθου, γεγονός που συνοδεύτηκε με οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη.