Η ζωή της ποιμενικής κτηνοτροφίας των Ελλήνων ήταν συνυφασμένη με την ζωή του αλόγου. Γαϊδουράκι, μουλάρι ή άλογο, ήταν το μέσο μετακίνησης και συνοδοιπόρος στην προσπάθεια εξερεύνησης καλύτερων συνθηκών ζωής, αχώριστος σύντροφος σε πολέμους και πηγή εσόδων για τις αγροτικές εργασίες και κυρίως πρότυπο υπερηφάνειας και δύναμης. Η αγάπη των Ελλήνων στα άλογα, διαφαίνεται από τους μυθικούς χρόνους, ήταν σύμβολο λατρείας και αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας στην ελληνική παράδοση.
Στη λαϊκή ελληνική συνείδηση τα άλογα έχουν συνδεθεί με ιδιαίτερα χαρίσματα αλλά και με πλήθος από θρύλους, μύθους και δοξασίες.
Ο ογδοντάχρονος μπάρμπα Γιάννης Κάτσιος από τη Λεπενού, χαρακτηριστική και παραδοσιακή φιγούρα στην ευρύτερη περιοχή, παλαίμαχος της κληρονομιάς και της παράδοσης, μέσα στο αγρόκτημά του στον Πεταλά, διηγείται μικρές και μεγάλες ιστορίες.
