Αίσθηση και μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός της άρσης αφορισμού για τους κατοίκους της Βόνιτσας. Στην άρση θα προβεί αύριο Κυριακή ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς. Η άρση του αφορισμού έχει γνωστοποιηθεί εδώ και μέρες στους κατοίκους της περιοχής και θα γίνει στη Θεία Λειτουργίατον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος. Φυσικά πολλοί είναι αυτοί που εκπλήσσονται καθώς δεν γνωρίζουν ότι η Βόνιτσα είναι αφορισμένη. Ολο το ιστορικό του αφορισμού
περιγράφεται στο ακόλουθο άρθρο:
Βόνιτσα η αφορισμένη πόλη
Γράφει ο θεολόγος Μπακογιώργος Νίκος
ΣΕ ΑΡΣΗ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΝΙΤΣΑΣ ΘΑ ΠΡΟΒΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Σε άρση αφορισμού για τους κατοίκους της Βόνιτσας θα προβεί την Κυριακή ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς , κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής 9/6/13 στον Ι.Ν. Αγ. Σπυρίδωνος Βονίτσης.
Στο σχετικό κείμενο που έχει σταλεί στον Επίσκοπο Βονίτσης το 1530 από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία και το πρωτότυπο βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους , υπάρχει η προτροπή του Οικουμενικού Πατριάρχη στους κατοίκους της Βόνιτσας να σταματήσουν να κλέβουν τα χέλια από τι διβάρι της Μονής Κορωνησίας (η οποία ανήκε απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και είχε ως μετόχι της τη Μονή Αγίας Παρασκευής της Βόνιτσας) ειδάλλως θα υποστούν τις συνέπειες του Αφορισμού που αναφέρονται στο κείμενο .
Ο αφορισμός ως ποινή-απειλή είναι γνωστός σε όλους. Σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, όπως οι Απόστολοι έλαβαν απ’ το Χριστό τη Θεία φώτιση, έτσι έλαβαν και το δικαίωμα να αφορίζουν. Από αυτούς, το δικαίωμα αυτό πέρασε διαδοχικά στους επισκόπους των εκκλησιών, οι οποίοι θεωρούνται και διάδοχοι των αποστόλων. Ο κατώτερος κλήρος δεν είχε το δικαίωμα να αφορίζει, με εξαίρεση όσους κληρικούς είχαν λάβει άδεια από τους επισκόπους τους. Ο αφορισμός στη ζωή της Εκκλησίας είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται και ως αόριστη απειλή, δηλαδή οι υπογράφοντες για παράδειγμα ένα έγγραφο απειλούν όποιον παραβεί τα συμφωνηθέντα ότι θα υποστεί όλες τις φοβερές συνέπειες που επιφέρει η ποινή του αφορισμού. Παρόμοιες απειλές αφορισμού συναντούμε συχνά σε δωρεές βιβλίων, διαθήκες κ.τ.λ., καθώς, με αυτόν τον τρόπο, διασφαλιζόταν ότι σε περίπτωση παράβασης των συμφωνηθέντων, ο παραβάτης θα τιμωρούταν. Ως δικονομικό μέσο, ο αφορισμός συναντάται στις διαδικασίες της δικαιοσύνης και στην επικύρωση δημοσίων πράξεων. Συγκεκριμένα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου είτε οι μάρτυρες, είτε οι διάδικοι απειλούνται με αφορισμό, σε περίπτωση που η κατάθεσή τους είναι ψευδής.
Όσον αφορά τώρα την ενίσχυση του κύρους των δημοσίων πράξεων, ο αφορισμός χρησιμοποιείτο προκειμένου να δεσμεύσει τα άτομα που αναλάμβαναν υποχρεώσεις απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Στην περίπτωση τη δική μας δεν γνωρίζουμε αν οι κάτοικοι πειθάρχησαν στην προτροπή του Πατριάρχη ή συνέχισαν να κλέβουν το Μοναστήρι , οπότε και ο αφορισμός
είναι εν ισχύ.
Ακολουθεί το ακριβές γράμμα του Πατριάρχου Ιερεμίου του Α
Ανέκδοτον γράμμα του Πατριάρχου Ιερεμίου του Α΄ περί της μονής της Κορακονησίας Εν έτη 1530 μήνα Ιούλιον
ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Βονδίτζης και εντιμότατοι κληρικοί και οι καλλιστεύοντες εν αυτή Χριστιανοί. Χάρις είη υμίν άπασι και ειρήνη από Θεού Παντοκράτορος. Γνωστόν έστω υμίν ,πως ο πρώην Ιωαννίνων κυρ Γεννάδιος μετά των εν τη θεία και σεβασμία μονή της Παναγίας μου της εν τη Κορακονησία διακειμένων μοναχών, ανέφερον εις την ημών μετριότητα, ότι αυτόθι έχοντες χελοκοφινοβίβαρα έκπαλαι εξ’ ων έχωσι μικράν απόλαυσιν,τινές εκ των αυτόθι τάχα χριστιανοί ,αντί συνδρομής
και βοηθείας ως ώφειλον ποιείν εις το Μοναστήριον, δια ψυχικήν αυτών σωτηρίαν, επαπειλώνται και λέγωσι δούναι δι αυτά τέλος αυθεντικόν. Και αποσπάσαι και εκβαλείν αυτά, από της Ιεράς αυτών μονής ,δια τούτον γράφομεν και αποφαινόμεθα προς αυτούς, ίνα καν οποίοι εισίν ιερωμένοι ή λαϊκοί απέχωσι από των αυτών βιβαρίων της μονής και μεταβληθώσι από της τοιαύτης πονηράς και κακίστης βουλής και μηδ’ όλως φαίνωνται ενάντιοι του Μοναστηρίου και των εν αυτώ μοναχών, αλλά μάλλον συντρέχωσι και βοηθώσι και υπερασπιώνται αυτό. Ει δε και έτι φανώσιν ενάντιοι αυτού και φανερώς ή κρυφίως κινηθώσι και θελήσωσι βλάβην προξενήσαι αυτό και δούναι τέλος είς το αποσπάσαι τα βιβάρια εξ αυτού , έχει αυτούς αφωρισμένους η μετριότης ημών και κατηραμένους και ασυγχωρήτους και μετά τον αυτών θάνατον ασυγχωρήτους και αδιαλύτους . Ούτως εν αγίω παρακελευόμεθα πνεύματι . Τούτου ουν ένεκα εγράφη προς υμάς και η παρούσα γραφή της της ημών μετριότητος.
Μηνί Ιουλίω Ινδικτιώνος Γ΄
Το ανωτέρω εκδιδόμενον γράμμα του Πατριάρχου Ιερεμίου του Α΄, σωζόμενον εν πρωτοτύπω έχει γραφεί επί χάρτου διαστάσεων 0,30 χ 0,31 του μέτρου και απόκειταιεν τοις Γενικοίς Αρχείοις του Κράτους (αριθμός γενικού ευρετηρίου 253)
ΕΠΕΤΗΡΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ τ.1937 σ.192
Πηγή: agrinionews.gr
