Η μεγάλη δύναμη της χώρας σε σχέση με τις υποδομές της είναι φυσικά η γεωγραφική της θέση. Βρισκόμενη σε μία εντυπωσιακά κομβική θέση, στο νότιο άκρο της Ευρώπης και ως το φυσικό σύνορο από την Ασία και την Αφρική, η Ελλάδα αρχίζει να κατανοεί τα πλεονεκτήματα αυτής της θέσης...
Από την προηγούμενη δεκαετία η χώρα μας προσπαθεί να δημιουργήσει υποδομές που θα την καταστήσουν ως κυρίαρχη στο παιχνίδι των διεθνών μεταφορών αλλά και να εκμεταλλευτεί αυτές τις υποδομές για να αναπτύξει περισσότερο την τουριστική της βιομηχανία.
Δρόμοι-σιδηρόδρομοι-λιμάνια και αεροδρόμια που λειτουργώντας ως ένα δίκτυο, ως ένα πλέγμα μπορούν να δώσουν την μεγάλη ώθηση και να φέρουν την Ελλάδα ως ένα παγκόσμιο συγκοινωνιακό παίκτη.
Για να γίνουν τα παραπάνω θα πρέπει ο προγραμματισμός ολοκλήρωσης των βασικών υποδομών της χώρας να συνεχίσει και να ολοκληρωθεί. Το έτος κλειδί όπως φαίνεται θα είναι το 2017 ενώ μέχρι το 2020 θα συνεχίσουν να παραδίδονται μεγάλες συγκοινωνιακές υποδομές που θα υπηρετήσουν τον παραπάνω σκοπό.
Ολυμπία, Νέα, Ιόνια, Εγνατία Οδός, Ε65, Μορέας, Αιγαίου θα κληθούν να δημιουργήσουν ένα άρρηκτο δίκτυο από όπου ένας οδηγός θα μπορεί να εισέρχεται στο δίκτυο από τον 'Εβρο και να βγαίνει στην Καλαμάτα. Τα βασικά έργα στους παραπάνω άξονες θα ολοκληρωθούν το 2017 και κάποια άλλα τμήμα σταδιακά μέχρι το 2020.
Όμως αυτό δεν αρκεί. Τη σκυτάλη έχουν τα έργα στο σιδηρόδρομο. Από φέτος και μέχρι το 2018 θα δημιουργηθεί το πρώτο μικρό δίκτυο με διπλή γραμμή και ηλεκτροκίνηση. Στη συνέχεια θα έχουμε και άλλες παραδόσεις τμημάτων σταδιακά μέχρι το 2022.
Σε επίπεδο λιμανιών και αεροδρομίων η χώρα μας είναι αρκετά πλούσια αλλά όχι και σε επίπεδο υπηρεσιών και κτιριακών υποδομών που χρίζουν αναβάθμισης. Τόσο το Ε.Βενιζέλος όσο και το Μακεδονία με τα υπόλοιπα 13 Αεροδρόμια της Fraport αλλά και με την προσθήκη του νέου Αεροδρομίου στο Καστέλι μέχρι το 2023 θα δημιουργήσουν εκείνο το πλέγμα που είναι απαραίτητο.
Τότε θα μπορεί κάποιος βγαίνοντας από το Αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος να πάρει τρένο και να πάει στη Θεσσαλονίκη, από εκεί να πάρει πλοίο για κάποιο νησί και από εκεί με ένα αεροπλάνο να γυρίσει και πάλι πίσω στην Αθήνα.
Αυτή η διατροπικότητα στη χρήση διαφορετικών μέσων θα φέρρει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στην τουριστική βιομηχανία της χώρας λόγω της διασύνδεσης πολλών διαφορετικών μέσων.
Αλλά και για τον εμπορευματικό τομέα, ένα container με προιόντα θα έρχεται στο λιμάνι του Πειραιά και από εκεί μέσω του σιδηροδρομικού και οδικού δικτύου θα μπορεί να πάει γρήγορα σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας ενώ με το τρένο θα πηγαίνει σε χρόνο-ρεκόρ στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι να υπάρξουν όλες εκείνες οι πολιτικές προς αυτή την κατεύθυνση που θα είναι συμπληρωματικές σε αυτές που υπάρχουν και τότε η επιχειρηματικότητα θα πάρει πάνω της το παιχνίδι κάνοντας τα υπόλοιπα.
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
