Τα ελάφια της Κατούνας !!!

Στην Κατούνα λίγο έξω από το χωριό συναντάς σε ένα χωράφι δεκάδες ελάφια.

Είναι τα κανονικά άγρια ελάφια, που ένας συγχωριανός μας σκέφτηκε να τα εκθρέψει.  Ξεκίνησε με 6 ελάφια πριν 6 χρόνια και σήμερα έχει γύρω στα 50.

Ο σκοπός που εκτρέφει τα ελάφια, όπως μας είπε ο ίδιος, δεν είναι εμπορικός. Άλλωστε αυτά δεν επιδοτούνται όπως μας είπε χαρακτηριστικά και είναι ασύμφορα για παραγωγή.

Δύο είδη ελαφιών έχει, τα Βασιλικά που είναι τα άσπρα και το πλατώνι (Dama dama) αυτά που έχουν βούλες, αν και μεταξύ τους τώρα οι ράτσες έχουν αναπόφευκτα αναμειχθεί.  

Όπως ένας κτηνοτρόφος έχει μια μονάδα έτσι γίνεται και με τα ελάφια αν και ερασιτέχνης ο κατουνιώτης στην προκειμένη περίπτωση, ταΐζονται με χόρτα και ζωοτροφές από τον ίδιο.

Η έκταση που τα έχει είναι γύρω στα 7 στρέμματα δεν είναι αρκετή όσο θα έπρεπε και έχει γύρω γύρω πανύψηλο φράχτη.

Τα αρσενικά έχουν κέρατα που κοντεύουν το ένα μέτρο. Τα κέρατα πέφτουν τον Μάιο και μέσα σε διάστημα τριών μηνών ξαναγίνονται όπως ήταν αρχές Σεπτέμβρη. Γεννάνε μια φορά το χρόνο τον μήνα Ιούνιο ένα μικρό ελαφάκι.

Προς καλύτερη ενημέρωση απευθυνθήκαμε στο agro news για να συλλέξουμε περισσότερες πληροφορίες για την εκτροφή  ελαφοειδών, εκτός από το εκτροφείο.   Η εκτροφή ελαφοειδών είναι ένας κλάδος της κτηνοτροφίας που έχει γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη στα πρόσφατα χρόνια, η οποία σε µεγάλο βαθµό οφείλεται στις εύστοχες κινήσεις που έκαναν οι χώρες που πρωτοπόρησαν στην εντατικοποίηση της παραγωγής (Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία, Καναδάς).

Νομικό πλαίσιο και καταναλωτική συνείδηση λείπουν στην Ελλάδα

Στο εξωτερικό τα προϊόντα που προκύπτουν από την εκτροφή ελαφοειδών είναι το κρέας, τα κέρατα και το «βελούδο», δηλαδή ο εξωτερικός ιστός που καλύπτει τα κέρατα των ελαφοειδών κατά τη διαδικασία ανάπτυξής τους.

Σε σύγκριση µε την εκτροφή πιο «παραδοσιακών» οικόσιτων ζώων η εκτροφή ελαφιών είναι σχεδόν η ίδια.

Μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική επιλογή για τους κτηνοτρόφους.

Στους περιοριστικούς παράγοντες συγκαταλέγονται οι εξειδικευµένες γνώσεις που απαιτούνται από την πλευρά του παραγωγού σχετικά µε τη διατροφή, την ηθολογία και τις ασθένειες των ελαφοειδών και οι εξειδικευµένου τύπου εγκαταστάσεις που χρειάζονται τα ελάφια για τη διαβίωσή τους.

H Νέα Ζηλανδία κατέχει τη µερίδα του λέοντος στις εξαγωγές κυνηγιού εκτροφής αλλά και «βελούδου», µε την Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ να ακολουθούν. Οι Σκανδιναβικές χώρες και η Ρωσία διαθέτουν επίσης µεγάλες ποσότητες κυνηγιού στην παγκόσµια αγορά, ενώ η Γερµανία είναι ο κύριος εισαγωγέας κρέατος κυνηγιού στον κόσµο -ενδεικτικά απορρόφησε 20.000 τόνους το 2003- και είναι σταθερά υπεύθυνη για το 50% περίπου της παγκόσµιας ζήτησης.

Ασιατικές χώρες όπως Κορέα, Σιγκαπούρη και Ιαπωνία, εισάγουν επίσης ποσότητες κρέατος ελαφιού, ενώ και οι Αραβικές χώρες δηµιουργούν ένα µέρος της παγκόσµιας ζήτησης.

Η Κορέα είναι υπεύθυνη περίπου για το 85% της ζήτησης «βελούδου» κεράτων προς χρήση σε φαρµακευτικά σκευάσµατα, µε τζίρο που υπερβαίνει το 1,5 δισ. USD ετησίως.

Σηµειώνεται ότι το κρέας των ελαφοειδών χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά χαµηλή περιεκτικότητα σε λίπος και ενέργεια και υψηλή περιεκτικότητα σε ιχνοστοιχεία, βιταµίνες και άλλες βιοδραστικές ουσίες. Έτσι ζητείται από αγορές µε παράδοση στην κατανάλωσή του (π.χ. Βόρεια Ευρώπη) ή από καταναλωτές µε αυξηµένο βιοτικό επίπεδο ως ένα πιο υγιεινό κόκκινο κρέας.

Οι τιμές λιανικής για το κρέας ελαφιού φτάνει μέχρι τα 15€.

Τα κέρατα και το «βελούδο» περιέχουν µεγάλο αριθµό λιποειδούς και πρωτεϊνικής φύσης βιοδραστικών ουσιών και χρησιµοποιούνται κατά την παραδοσιακή ασιατική ιατρική για την παρασκευή τονωτικών, προληπτικών ή θεραπευτικών σκευασµάτων.

Στη χώρα µας απαντώνται κυρίως 3 είδη ελαφοειδών, το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus), το πλατώνι (Dama dama) και το ζαρκάδι (Capreolus capreolus), τα οποία είτε ζουν σε ελεύθερη κατάσταση, είτε διατηρούνται ως οικόσιτα από ιδιώτες, πάντα σε µικρούς πληθυσµούς.

Όσον αφορά την γεύση του κρέατος που ρωτήσαμε τον εκτροφέα μας είπε χαρακτηριστικά «Έλα να σε γράψουμε στους Συνέλληνες για να δοκιμάσεις». 

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΤΙΒΗΣ