Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
Ωστόσο, σχεδόν καμία από τις προσπάθειες αυτές δεν έχει ευδοκιμήσει. Το «μπες-βγες» του καταριανού fund στο διαγωνισμό για την αξιοποίηση του Ελληνικού ή η απόσυρση από το project της κατασκευής τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας είναι ορισμένες από τις πλέον χαρακτηριστικές τραγελαφικές περιπτώσεις που πιστοποιούν ότι η προσέλκυση των πετροδόλαρων στην Ελλάδα είναι όνειρο θερινής νυκτός…
Σχέδια επί χάρτου για την Οξυά
Στις παραπάνω περιπτώσεις έρχεται να προστεθεί η πολυδιαφισμένη περίπτωση της αγοράς του νησιού της Οξυάς από τον Εμίρη του Κατάρ Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι. Το deal έλαβε χώρα πριν από περίπου δύο χρόνια, ωστόσο, μέχρι σήμερα η εταιρεία Pimana, συμφερόντων του, δεν κατάφερε να αποκτήσει την απαιτούμενη αδειοδότηση, καθώς το νησί περιλαμβάνει τεράστια δασική έκταση.
Την ίδια στιγμή, το εγχείρημα αξιοποίησης του νησιού γίνεται ακόμη πιο δύσκολο, καθώς στην αδυναμία λήψης των απαιτούμενων εγκρίσεων έρχεται να προστεθεί η αντιδικία ανάμεσα στην Pimana και το γνωστό αρχιτεκτονικό γραφείο aa Associates του Σ. Αγιοστρατίτη. Το τελευταίο, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες του zougla.gr, φέρεται να ζήτησε αποζημίωση για την εκπόνηση του σχεδίου αξιοποίησης του νησιού, ωστόσο, οι Άραβες ανταπαντούν «χωρίς άδειες δεν μπορεί να γίνει αξιοποίηση».
Η αντιδικία θα οδηγηθεί στα δικαστήρια την επόμενη εβδομάδα, γεγονός που θα προσθέσει ένα ακόμη επεισόδιο στο πολύκροτο σίριαλ το «ναυάγιο των καταριανών επενδύσεων στην Ελλάδα».
Τα σχέδια αξιοποίησης
Πάντως, σύμφωνα με το σχέδιο αξιοποίησης που είχε δει πριν από μερικούς μήνες το φως της δημοσιότητας στην Οξυά θα αναπτύσσονταν πολυτελή ξενοδοχεία πέντε αστέρων, bungalows, τουριστικά χωριά, συγκρότημα καταστημάτων, οικισμός καλλιτεχνών, μαρίνες, πλωτές αποβάθρες, ελικοδρόμια, προβλήτες προσέγγισης υδροπλάνων, χώροι άθλησης, γκαλερί, πάρκα τέχνης και μουσεία.
Προβλεπόταν ακόμη η υλοποίηση δύο θεματικών χωριών. Το πρώτο με το όνομα «Καλυψώ» θα εκτεινόταν αμφιθεατρικά, νοτιοδυτικά του πεντάστερου ξενοδοχείου και αποτελείται από διάφορους τύπους κατοικιών. Όλες οι κατοικίες είναι διαμορφωμένες σε ένα ή δύο επίπεδα και περιλαμβάνουν από 1 έως 5 υπνοδωμάτια αναλόγως του τύπου, ιδιόκτητη πισίνα και αναπτύσσονται γραμμικά κατά μήκος της πλαγιάς με θέα το Ιόνιο ή την Αιτωλοακαρνανία.
Το δεύτερο με την ονομασία «Δάφνη» θα βρισκόταν αμφιθεατρικά σε υψηλότερη πλαγιά από το χωριό «Καλυψώ» και αποτελείται από διαφορετικούς τύπους κατοικιών σε ένα ή δύο επίπεδα με ιδιόκτητη πισίνα και θέα στο Ιόνιο.Το κόστος της συγκεκριμένης επένδυσης εκτιμήθηκε περίπου στα 300 εκατομμύρια ευρώ.
Το «ναυάγιο» της Ζακύνθου
Και σαν να μην έφθαναν τα παραπάνω, μία ακόμη επένδυση του Κατάρ φαίνεται ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με σοβαρά προβλήματα.Ο λόγος για την υπόθεση αγοράς (έναντι 9 εκατομμυρίων ευρώ) έκτασης 15.000 στρεμμάτων κοντά στο ναυάγιο της Ζακύνθου, στην περιοχή Πόρτο Βρώμη, από τον Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι.Αγοραπωλησία για την οποία ο δικηγόρος και πρώην βουλευτής Ζακύνθου με το ΠΑΣΟΚ Διονύσης Γκούσκος έχει διατυπώσει καταγγελίες ότι είναι παράνομη, επειδή, μεταξύ άλλων, ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης και πωλητής δεν διαθέτει τους απαιτούμενους τίτλους ιδιοκτησίας. Μάλιστα, ο ίδιος κάνει λόγο για νέο Βατοπέδι και ετοιμάζεται να προσφύγει στη δικαιοσύνη με στόχο την ματαίωση του deal, κίνηση που στηρίζει η τοπική Εκκλησία.
Ο κ. Γκούσκος με δημόσιες τοποθετήσεις του ανέφερε ότι η μεταβίβαση της έκτασης είναι παράνομη. Ειδικότερα, σύμφωνα με όσα έχει αναφέρει, σε δημόσιες τοποθετήσεις του, η μεταβίβαση της έκτασης δεν στηρίχθηκε σε τίτλους, αλλά μόνο σε ένα ενετικό διάταγμα.
«Με διατάγματα δεν μπορεί να υπάρξει κατοχή. Είναι σαθρός ο συγκεκριμένος τίτλος διότι δεν μπορεί να μεταφραστεί από το υπουργείο Εξωτερικών καθώς χρησιμοποιεί μια άγνωστη ενετική διάλεκτο, δεν έχει σαφή όρια, δεν αναφέρεται το εμβαδόν, ούτε καν τα τοπωνύμια» είχε πει χαρακτηριστικά.
Τα Ιόνια Νησιά ήταν ενετοκρατούμενα, μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, και στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με όσα έχει αναφέρει ο κ. Γκούσκος ο φερόμενος ως πωλητής και κληρονόμος της οικογένειας Φλαμπουριάρη, Γεώργιος Χάρος απέκτησε την εν λόγω έκταση. Η οικογένεια Φλαμπουριάρη είχε αποκτήσει το ακίνητο των 15.000 στρεμμάτων με ενετικό διάταγμα στο οποίο φέρεται να στηρίχθηκε η πώληση της έκτασης στον αλ Θανί.
Ουσιαστικά, το ενετικό διάταγμα αποτελεί τίτλο ιδιοκτησίας αντίστοιχο των ταπίων, των τίτλων ιδιοκτησίας που είχαν συναφθεί κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, κατά τον κ. Γκούσκο τα ταπιά ή το χρυσόβουλο είναι δυνατόν να στοιχειοθετήσουν ιδιοκτησία, αλλά όχι το ενετικό διάταγμα.
Παράλληλα, σύμφωνα με τις ίδιες αιτιάσεις, η έκταση περιλαμβάνει παρθένα δάση, ρέματα, δημόσιους δρόμους, αιγιαλούς και εκκλησιαστική περιουσία, ενώ είναι δασική και μεγάλο μέρος αυτής έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, επί 30 χρόνια η περιοχή είχε μπει στο στόχαστρο εμπρηστών οι οποίοι συστηματικά την κατέκαψαν και στο πλαίσιο αυτό εκκρεμεί δίωξη για εμπρησμό κατά του πωλητή Γεώργιου Χάρου.
Σε κάθε πάντως, περίπτωση, η τύχη και των δύο –σχεδιαζόμενων- επενδύσεων θα κριθεί στις δικαστικές αίθουσες…
zougla.gr
