Στον Αλέξανδρο (Μαυρογιαννάτα) συνεχίστηκαν σήμερα τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου
Στην πλατεία του Αλεξάνδρου -του οικισμού Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου για να ακριβολογούμε- συνεχίστηκαν σήμερα το απόγευμα τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου «Τα δάκρυα του βουνού», που οσονούπω ολοκληρώνονται στο νησί της Λευκάδας.
Γυρίστηκαν κάποιες σκηνές με τον ταχυδρόμο να μοιράζει τα γράμματα, αλλά και από την περίοδο του εμφυλίου -1949- με αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), χωροφύλακες και παρακρατικές συμμορίες της εποχής εκείνης. (Στο σενάριο της ταινίας οι πρωταγωνιστές µαστόροι πέτρας έχουν αποκοπεί από τα χωριά τους εξαιτίας ενός δεκαετούς πολέµου. Υπάρχουν συγκεκριμένες αναφορές χωρίς όμως να διευκρινίζεται απόλυτα πότε ακριβώς είναι αυτός ο πόλεμος).
Και κοίτα να δεις πως δένουν τα γυρίσματα με την ιστορία του χωριού,αφού στο χωριό αυτό υπήρχε την εποχή εκείνη, στα λίγα μόλις μέτρα από την πλατεία όπου έγιναν τα γυρίσματα, σταθμός Χωροφυλακής.
(Στα κρατητήριά του βασανίστηκε απάνθρωπα τον Ιούλη του 1947 και υπέκυψε λίγο αργότερα από τα βασανιστήρια ο κομμουνιστής Βαγγέλης Μανωλίτσης1, μέλος της υπαχτίδας της περιοχής Αλεξάνδρου),αφού από το χωριό αυτό κατάγονταν κάμποσοι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που αναγκάστηκαν μετά την Βάρκιζα και την τρομοκρατία που ακολούθησε να πάρουν ξανά στα όπλα και να συμμετάσχουν λίγο αργότερα στο Αρχηγείο Ξηρομέρου-Λευκάδας του ΔΣΕ που δημιουργήθηκε. (Ο Μανωλίτσης Τάκης του Σπύρου2 και ο Μανωλίτσης Αναστάσιος του Θωμά (Βρακάς)3 που σκοτώθηκαν, ο Μανωλίτσης Γιώργος (Τσανάτσος) και ο άλλος Μανωλίτσης Τάσος (Χάρος) που τραυματίστηκε μετά τη μάχη της Πούντας και πιάστηκε αιχμάλωτος κ.ά.) αφού το χωριό αυτό, είχε επίσης, από το τέλος του 1944 ακόμη, μια δυναμική ομάδα παρακρατικών της Δεξιάς με δράση εντός και εκτός των ορίων της Λευκάδας, όπως π.χ. στην Πρέβεζα. Σε αυτούς όμως καλύτερα να μην αναφερθούμε.
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1899. Ήταν παλιός κομμουνιστής. Με την ανασυγκρότηση του κόμματος έγινε μέλος του και ανάπτυξε μεγάλη δράση σαν Eαμίτης στο χωριό του και την περιοχή. Ήταν μέλος της υπαχτίδας της περιοχής. Μετά τη Βάρκιζα έζησε στη παρανομία και πολλές φορές ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε. Τον Ιούλιο του 1947 τον έπιασαν και πάλι και τον βασάνισαν στα κρατητήρια του σταθμού χωροφυλακής Αλεξάνδρου. Υπέκυψε από τα βασανιστήρια στις 15 Αυγούστου του 1947 παρά τις προσπάθειες των γιατρών να του σώσουν τη ζωή.
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1927. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ της οποίας υπήρξε δραστήριο μέλος και ανάπτυξε αξιόλογη δράση. Μετά τη Βάρκιζα αναγκάστηκε για την αντιστασιακή του δράση να περάσει στην παρανομία. Το Μάρτη του 1947 τραυματίστηκε σε συμπλοκή με παρακρατικούς και χωροφύλακες. Στις 22 Μάρτη τον βρήκαν τραυματισμένο, τον έπιασαν και τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ.
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1925. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν δραστήριο μέλος της. Μετά τη Βάρκιζα διώχτηκε για την αντιστασιακή του δράση. Πέρασε στην παρανομία και το 1946 εντάχθηκε στην ομάδα του Δημοκρατικού Στρατού Λευκάδας υπό τον Πάνο Γιαννούλη. Τον Ιούνιο του 1947 ολόκληρη η ομάδα κυκλώθηκε στην περιοχή Ακτίου Πρέβεζας (Πούντα). Στη μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκε στις 22 Ιούνη του 1947. Οι παρακρατικοί του έκοψαν το κεφάλι και το κρέμασαν, μαζί με τα κεφάλια έξι άλλων συντρόφων του, στο πεντοφάναρο της Πλατείας της Λευκάδας.
kolivas
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1925. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν δραστήριο μέλος της. Μετά τη Βάρκιζα διώχτηκε για την αντιστασιακή του δράση. Πέρασε στην παρανομία και το 1946 εντάχθηκε στην ομάδα του Δημοκρατικού Στρατού Λευκάδας υπό τον Πάνο Γιαννούλη. Τον Ιούνιο του 1947 ολόκληρη η ομάδα κυκλώθηκε στην περιοχή Ακτίου Πρέβεζας (Πούντα). Στη μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκε στις 22 Ιούνη του 1947. Οι παρακρατικοί του έκοψαν το κεφάλι και το κρέμασαν, μαζί με τα κεφάλια έξι άλλων συντρόφων του, στο πεντοφάναρο της Πλατείας της Λευκάδας.
kolivas
