 |
| Φωτο Αρχείου: Ο μπάρμπα Σπύρος και οι υπόλοιποι Αη Νικολίτες στην προσπάθειά τους να ανοίξουν το νερό με τον αυτοσχέδιο μηχανισμό που είχαν για δεκαετίες. |
Στο κέντρο του τριγώνου που
σχηματίζουν τα χωριά Αετός, Κατούνα και Κωνωπίνα και στις ανατολικές παρυφές
του υψώματος Ψάρι βρίσκεται ο μικρός οικισμός του Αγίου Νικολάου Κατούνας
(υψόμ. 280 μ.). Το όνομά του το χωριό το
οφείλει στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, που είναι κτισμένο σε γειτονικό με
τον οικισμό ύψωμα και για πολλά χρόνια χρησιμοποιούνταν ως ενοριακός ναός του
χωριού. Με την εργατικότητά τους και την υπομονή τους οι φιλοπρόοδοι
Μικρασιάτες έφτιαξαν ένα όμορφο μικρό χωριό και ζούσαν αρμονικά.
Προτίμησαν αυτές τις περιοχές για να αποφύγουν τον εκτουρκισμό.
Αρχικά ήρθαν γύρω στις 70
οικογένειες, όμως δεν έμειναν όλες εκεί.
Αποσπάστηκε από την κοινότητα
Αετού και προσαρτήθηκε στην Κατούνα βάσει του διατάγματος 24-1-1934 ΦΕΚ 34/ Α1
1934.
Νοτιοανατολικά του χωριού
υπάρχει η μοναδική βρύση από την οποία υδρευόταν το χωριό μέχρι που
δημιουργήθηκε το εσωτερικό δίκτυο ύδρευσης, με το λεγόμενο «ΣΥΞ» (Σύνδεσμο
Ύδρευσης Ξηρομέρου), που φέρνει νερό απευθείας από τα Αχυρά και όχι διαμέσου
δεξαμενών που βρίσκονται στο δασύλλιο της Κατούνας. Στην συνέχεια κατασκευάσθηκε μια δεξαμενή 50 κυβικών περίπου
σε ψηλό σημείο του χωριού και από εκεί έφευγε για το χωριό.
Για να πάρουν νερό τα
νοικοκυριά οι κάτοικοι έφτιαξαν από μόνοι τους έναν μηχανισμό, ήταν μια
αυτοσχέδια κατασκευή με συρματόσχοινο από την δεξαμενή μέχρι το χωριό.
Εναλλάξ δυο φορές την ημέρα
πήγαιναν στον αυτοσχέδιο μηχανισμό που είχαν κατασκευάσει οι ίδιοι και
τραβούσαν το μοχλό με τα χέρια και φώναζαν
ήρθε το νερό.
Τότε ξεκίναγαν όλοι μαζί να μαζεύουν
νερό για καμιά ώρα περίπου. Στην συνέχεια το ξανάκλειναν να ξαναγεμίσει η
δεξαμενή που ήθελε αρκετές ώρες.
Το χωριό είχε και πηγάδια και
άλλοι έβγαζαν από αυτά.
Όλα αυτά την σήμερον
εποχή. Η αλλαγή του μηχανισμού αυτού με
κάτι πιο σύγχρονο ήταν ένα από τα αιτήματα των κατοίκων προς την Δημοτική αρχή,
έτσι ώστε το νερό να πηγαίνει μόνο του στις βρύσες και να μην τραβούν αυτή την ταλαιπωρία.
Το αίτημα τους πήρε σάρκα και οστά χθες και έγινε πραγματικότητα
τοποθετήθηκαν ηλεκτροβάνες που ανοίγουν με φωτοβολταϊκό ρεύμα και μπαταρία,
αλλάχθηκαν οι σωλήνες και το νερό όταν γεμίζει η δεξαμενή ανοίγει από μόνο του
και τροφοδοτεί όλο το χωριό.
Για πολλές δεκαετίες το
προσφυγικό χωριό του Αγίου Νικολάου ζούσε κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες όσον
αφορά την ύδρευσή του, ενώ από χθες άρχισε να υδρεύεται κανονικά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΤΙΒΗΣ Δ.
