Ένα μεγάλο αφιέρωμα στη ζωή και την κινηματογραφική καριέρα της διάσημης «προξενήτρας» που είχε ρίζες από την Αιτωλοακαρνανία…
Η «ομορφότερη άσχημη» όπως την αποκαλούσαν, η Γεωργία Βασιλειάδου, αποτελούσε μαζί με τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Μίμη Φωτόπουλο ένα από τα τρία «ιερά τέρατα» του ελληνικού κινηματογράφου.
Με τις καταπληκτικές ατάκες και τις αυθόρμητες κινήσεις χάριζε άφθονο γέλιο στο κοινό. Η Γεωργία Βασιλειάδου άλλωστε δεν ήταν ποτέ η πρωταγωνίστρια με την έννοια που θα έπρεπε να έχει η λέξη για τους ηθοποιούς. Ήταν ένας άνθρωπος σαν όλους εμάς και ποτέ δεν την ενδιέφερε η μαρκίζα. Το ταλέντο και η απλότητά της, ήταν αυτά που την έκαναν να ξεχωρίσουν και λίγοι φίλοι γνώριζαν πόσο πονεμένος άνθρωπος ήταν η μεγάλη μας ηθοποιός.
Ακούγοντας το όνομά της στο μυαλό μας έρχεται κατευθείαν οι φοβεροί ρόλοι της στις ταινίες της «Η θεία απ’ το Σικάγο», «Προξενήτρα πράκτωρ 017», «Η ωραία των Αθηνών», «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο κοντός», «Η κυρά μας η μαμή», «Η καφετζού», «Η κυρία δήμαρχος» κ.α.
Η Γεωργία Βασιλειάδου
Η αξέχαστη Γεωργία Βασιλειάδου γεννήθηκε στην Κυψέλη της Αθήνας την 1 Ιανουαρίου το 1897 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια με 10 παιδιά. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου. Η καταγωγή της ήταν από τον Τρύφο ή Τρυφού Ξηρομέρου κόρη του Αποστόλη Κουτρούλη.
Υποχρεώθηκε να αφήσει νωρίς το σχολείο για να εργαστεί σε κατάστημα και να βοηθήσει την πολυμελή οικογένειά της, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της από πτώση αλόγου, ο οποίος ήταν αξιωματικός του ιππικού.
Παντρεύτηκε μια φορά κι απέκτησε μια κόρη την Φωτεινή. Μάλιστα, ακούστηκε ότι το επώνυμο «Βασιλειάδη» το κράτησε από τον σύζυγό της. Έμενε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Μαρούσι.
Σύμφωνα με ομολογία κατοίκου του Τρύφου, η κόρη της Φωτεινή παντρέυτηκε τον Ευάγγελο Αποστολίδη με τον οποίο απέκτησε δυο κόρες. Μάλιστα, η μια εγγονή της Βασιλειάδου πήγε στο χωριό σε ηλικία 17 ετών και χόρεψε στο πανηγύρι του χωριού της. Έκτοτε έχει επισκεφθεί άλλες δύο φορές το χωριό.
Επίσης, ο μάρτυρας επισημαίνει ότι στο χωριό υπάρχουν σε ζωή δύο πρώτα ξαδέρφια της, ο Αποστόλης Κουτρούλης και η Κασσιανή Βλαχογιάννη.
Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου του 1980 και παραμένει ακόμα αξιαγάπητη χάρη στις ταινίες της. Κηδεύτηκε παρουσία λίγου κόσμου, ένα βροχερό πρωινό στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Ένα αφιέρωμα στην αείμνηστη λατρεμένη ηθοποιό μας…
Μια ιστορία για την καταγωγή της
Οι πληροφορίες για τη Γεωργία Βασιλειάδου είναι συγκεκχυμένες, ωστόσο υπάρχουν πολλοί που επιβεβαιώνουν την ξηρομερίτικη καταγωγή της.
Σύμφωνα με μια μικρή τοπική ιστορία, η διάσημη ηθοποιός γεννήθηκε το 1897 σε μια κλειστή κοινωνία του Ξηρομέρου.
Οι μαρτυρίες θέλουν ένας θεατρικός θίασος, το μπουλούκι όπως το αποκαλούσαν, να επισκέφθηκε το χωριό και ανακάλυψε το ταλέντο της.
Όταν εκείνη αποφάσισε να τους ακολουθήσει στην Αθήνα, ο πατέρας της την έδιωξε από το σπίτι. Σε μια εποχή όπου ο λόγος του πατέρα ήταν νόμος απαράβατος, η μεγάλη ηθοποιός αποτελούσε την δακτυλοδεικτούμενη, το μαύρο πρόβατο του χωριού.
Ακόμα κι όταν έγινε διάσημη, όταν επισκέφθηκε το χωριό, οι δικοί της την αντιμετώπιζαν σαν ξένη. Από τότε απομακρύνθηκε εντελώς και δεν ξαναπήγε στο χωριό.
Η καριέρα
Εργάστηκε σε μεγάλα θεατρικά σχήματα της εποχής με τους Κυβέλη, Μαρίκα Κοτοπούλη, Δημήτρη Μυράτ, ερμηνεύοντας ποικίλους ρόλους.
Συγκεκριμένα, το 1925 την είδε να παίζει η Μαρίκα Κοτοπούλη και της πρότεινε να προσληφθεί στο θίασό της. «Εδώ είσαι ένα διαμάντι κρυμμένο στα κάρβουνα. Θα σε πάρω εγώ, να σε βγάλω όξω» της είπε.
Απολαύστε μερικές ατάκες της Βασιλειάδου από την ταινία «Η θεία απ’ το Σικάγο»
Το 1927 συμμετείχε στην «Εκάβη» του Ευριπίδη, που ανέβασε ο θίασος της Κοτοπούλη στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η Γεωργία Βασιλειάδου έπεισε τη μητέρα της να έρθει να δει την παράσταση. Όταν στο τέλος τη ρώτησε ποιες ήταν οι εντυπώσεις της από την παράσταση η μητέρα της της είπε: «Τι να σου πω, βρε παιδί μου, εγώ μονάχα εσένα άκουγα!»
Στα μέσα του 1930 αποφάσισε να σταματήσει, μετά από ένα γάμο της που υπήρξε όμως ατυχής. Στη συνέχεια γνώρισε την Σοφία Βέμπο η οποία και της υποσχέθηκε να τη βοηθήσει. Την εποχή εκείνη αντιλαμβανόμενος πρώτος ο Αλέκος Σακελλάριος το έμφυτο ταλέντο της στη μιμητική της προσέφερε ένα ρόλο το 1939 στα Κορίτσια της παντρειάς, που έγινε η αφορμή για το ξεκίνημα μιας δεύτερης, αλλά περισσότερο γνωστής καριέρας – αυτή τη φορά ως κοσμαγάπητης κωμικού, της «ομορφότερης άσχημης» του ελληνικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηρίστηκε. Στην εταιρεία της Φίνος Φιλμ έγιναν οι μεγάλες της επιτυχίες όπως: «Η ωραία των Αθηνών», «Η θεία απ’ το Σικάγο», «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός» και πολλές άλλες. Έλαβε μέρος στην τηλεοπτική σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».
Ιστορίες από την κόρης της
«Όταν ήμουν μικρή στην γειτονιά ήμουν γνωστή ως το παιδί που μεγαλώνει μόνο του. Η μητέρα μου ήταν μια σκληρά εργαζομένη γυναίκα. Έφευγε το πρωί και γυρνούσε αργά το βράδυ. Υπήρχαν φορές που με έπαιρνε στα παρασκήνια των θεάτρων που δούλευε. Μάλιστα έδινε εντολές και στους συνεργάτες της, ηθοποιούς και τεχνικούς, να μιλάνε όμορφα για να μην μαθαίνω κακές λέξεις. Λάτρευε πολύ το θέατρο. Γελούσε έντονα, έκανε έξυπνα αστεία, της άρεσε «ο κόσμος» της. Έκανε πολύ παρέα με την Σοφία Βέμπο και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Ήταν πάντα μια απλή γυναίκα που νοιάζονταν για όλους. Ήθελε να είναι κοντά στον κόσμο».
Μια φορά είχε πάει στον Φίνο ωραία ντυμένη, άψογα βαμμένη και με τα μαλλιά της πολύ ωραία χτενισμένα. Μόλις την είδε ο Φίνος τα χάσε και της είπε: «Tι είναι αυτά που έβαλες Γεωργία, θες να με καταστρέψεις;». Από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ περιποιημένη μπροστά του.
Κάποτε ο Νίκος Τσιφόρος της είχε πει: «Βρε Γεωργία το σκέφτηκες ποτέ να κάνεις πλαστική προσώπου;» Και η Βασιλειάδου του απάντησε: «Κι εσύ σκέφτηκες ότι τότε οι κωμωδίες σου θα πήγαιναν στράφι;».
Αγαπημένες της ταινίες ήταν «Η κυρά μας η μαμή», «Η θεία από το Σικάγο», «Η καφετζού».
iaitoloakarnania
iaitoloakarnania
