Το 1944 στην κατοχή στο Μοναστηράκι, όπως αναφέρεται και στο «Πόλεις και χωριά του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα» που εκδόθηκε από το κέντρο Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας το 2012 των Ευάγγελου Κουτιβή και Γεωργίου Μπαρμπαρούση , οι Γερμανοί για αντίποινα προφανώς, έπιασαν 8 Μοναστηριώτες και τους κατέβασαν στη Βόνιτσα για να τους εκτελέσουν.
Τα ονόματα αυτών που εκτέλεσαν οι Γερμανοί |
Όλοι αυτοί εκτελέστηκαν στο νεκροταφείο της Βόνιτσας στις 19 Ιουλίου 1944 εκτός από τον Μπόκο, εκεί που είναι σήμερα η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου ήταν κοιμητήριος Ναός τότε και γύρω και πίσω το κοιμητήριο της Βόνιτσας, σήμερα είναι παιδική χαρά το πίσω μέρος. Στο πανέμορφο καμπαναριό που βρίσκεται μπροστά και ξεχωριστά από την εκκλησία και υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα που γράφει τα ονόματα αυτών που εκτέλεσαν οι Γερμανοί. ........
Ο Άγιος Δημήτριος σήμερα που ήταν κοιμητήριος Ναός τότε |
Τους φύλαγε δε, ένας Γερμανός στρατιώτης ο οποίος ήταν και κουτσός. Υπήρχε και ένα τραπέζι που επάνω είχαν τις ταυτότητες των κρατουμένων.
Ο φύλακας έκανε βόλτες πάνω κάτω ο Λευτέρης διέκρινε την ταυτότητα του και του πάτερα του.
Λέει στους υπολοίπους: Παίρνουμε τις ταυτότητες μας και το σκάμε;
Το σημείο όπου φύλαγε ο Γερμανός τους κρατούμενους που τους έφεραν από το Μοναστηράκι |
Τους απαντάει ο Λευτέρης Καραβασίλης: Είτε έτσι είτε αλλιώς σκοτωμένοι θα πάμε δεν πρόκειται να γλυτώσουμε. Αφού δεν ήθελαν οι υπόλοιποι παίρνει τις 2 ταυτότητες ενώ ήταν γυρισμένος ο Γερμανός, αρπάζει τον Πατέρα του και το σκάει από το σοκάκι που ήταν εκεί πίσω από το σπίτι του Μπελντάου. Ο φύλακας δεν είχε καν προσέξει ότι υπήρχε εκεί σοκάκι.
ΚΟΝΤΑ ΣΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑΣ |
Σε λίγο άρχισε το ποδοβολητό και ο κακός χαμός μου, έψαχναν σπίτια μαγαζιά , έτρεχαν πάνω κάτω για να βρουν τους φυγάδες.
Όταν καταλάγιασε το κακό, παίρνει ο Λευτέρης τον μπάρμπα Δήμο τον πατέρα του, βγαίνουν από το καφενείο και τράβηξαν προς την Παναγούλα το μοναστήρι (εκεί που έμεναν τότε).
Ι.Ν. ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ -ΠΑΝΑΓΟΥΛΑ |
Μια σφαίρα τον είχε χτυπήσει στο πόδι και τότε το είχε πάρει χαμπάρι. Σταμάτησαν μέσα στα σπαρτά, βγάζει ο μπάρμπα Δήμος το πουκάμισο του το σκίζει και δένει την πληγή του γιου του.
Αργότερα ακούνε τους πυροβολισμούς από την Βόνιτσα που σκότωναν τους υπόλοιπους εφτά Έλληνες, ενώ από πληροφορίες λένε τους είχαν βάλει πρώτα και είχαν σκάψει το λάκκο τους.
Λίγα λόγια για την οικογένεια του «Καλόγερου»
Η οικογένεια Καραβασίλη ήταν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία ένα καράβι τους ξεφόρτωσε και αυτούς στην Λευκάδα όπου και έμειναν. Ο Παππούς Δημοσθένης Καραβασίλης παντρεύτηκε στην Λευκάδα την Χρυσάνθη όπως μας αφηγείται η εγγονή του Άννα και απέκτησαν ένα γιο τον Λευτέρη και τρεις κόρες την Κούλα, την Βαρβάρα και την Σουλτάνα. Ο δε Λευτέρης και οι αδελφές του γεννήθηκαν στο Κάστρο της Λευκάδας εκεί έμειναν οι πρόσφυγες. Ο Δημοσθένης η "μπάρμπα Δήμος" ήταν ξυλουργότεχνίτης και τον φώναξαν από την Βόνιτσα να πάει πάνω στην Παναγούλα για κάτι εργασίες, πέντε περίπου χιλιόμετρα από τη Βόνιτσα, στη τοποθεσία Αμαδερός βρίσκεται ο Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή Παναγούλα όπως την ονομάζουν οι Βονιτσάνοι.
Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ |
Ο Λευτέρης Καραβασίλης η Καλόγερος και αυτός όπως τον έλεγαν στην Βόνιτσα ήξερε απέξω όλα τα της εκκλησίας μιας και ζούσε σ΄αυτή για αρκετό καιρό και έψελνε κιόλας. Παντρεύτηκε την Αναστασία Τσιλιμίγκρα από την Βόνιτσα και απέκτησαν 4 κόρες την Χρυσάνθη, την Άννα, την Γιούλα και την Αθανασία. Δούλευε σαν ξυλουργοτεχνίτης στου Καλογεροπάνου και για ένα διάστημα είχε ανοίξει και ένα μικρό μαγαζάκι απέναντι από το ΚΤΕΛ.
Ξεχάσαμε να πούμε πως εκτός από τον Λευτέρη παντρεύτηκε στην Βόνιτσα και μια από τις αδελφές του η Κούλα με το Ανδρέα Κουτουρίνη.
Το 1997 φεύγει από τη ζωή 74 χρονών ο Λευτέρης Καραβασίλης και έτσι χάνεται και το όνομα Καραβασίλης στη Βόνιτσα μιας και δεν είχε αδελφό μόνο αδελφές και ούτε γιους μόνο κόρες.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ. ΚΟΥΤΙΒΗΣ